بررسی عوامل موثر بر اعمال رفتارهای ناکارآمد حسابرسان

کوتاهی حسابرسان در اجرای صحیح مراحل حسابرسی را می‌توان به رفتارهای ناکارآمد حسابرسی نسبت داد. این رفتارها کیفیت حسابرسی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و نیز به اعتبار حرفه خدشه وارد می‌کند. هدف این تحقیق بررسی عوامل موثر بر اعمال رفتارهای ناکارآمد حسابرسی می‌باشد. اطلاعات لازم برای تجزیه و تحلیل فرضیه‌ها از طریق پرسش نامه جمع آوری شده است. جامعه آماری پژوهش شامل حسابرسان شاغل در سازمان حسابرسی و موسسات عضو جامعه حسابداران رسمی بوده است. با استفاده از آزمون‌های همبستگی و رگرسیون چندگانه، فرضیه‌های پژوهش آزمون شدند. نتایج حاصل نشان داد که کانون کنترل بیرونی، فشار بودجه زمانی، و خود ارزیابی عملکرد پایین، رابطه مثبتی با اعمال رفتارهای ناکارآمد حسابرسی دارند. به عبارت دیگر حسابرسانی که رفتار ناکارآمد را در پیش می‌گیرند، غالبا دارای کانون کنترل بیرونی و خود ارزیابی عملکرد پایین بوده و یا تحت فشار بودجه زمانی هستند. همچنین مشاهده گردید که با افزایش تعهد حرفه‌ای (سازمانی) حسابرسان، رفتارهای ناکارآمد کاهش می‌یابد. با این حال، رابطه‌ای بین میزان چرخش حسابرسان و سیستم کنترلی سازمان با اعمال رفتارهای ناکارآمد حسابرسی یافت نشد.